Een rondje Richel
Toen we wakker werden regende het flink, en het zag er niet naar uit dat het op zou houden. Gisteravond hebben we eb “overgeslagen”, dus deze ochtend wilde ik wel graag naar buiten. Lekker wandelen in de regen dus! En daarna afdrogen en gauw thee zetten.
Vervelen doen we ons niet maar we houden ons wel bezig met de raarste dingen op zo’n regenachtige dag. Zo hebben we ontdekt dat de wind door het afvoerputje naar binnen komt. Als je er een beetje afwasmiddel in smeert dan blaast de gootsteen hele grote bellen! We hebben ook zo’n vijftig potjes vier-op-een-rij gespeeld, een spel waar ik ongelooflijk slecht in bleek te zijn. Inmiddels gaat het beter. Ook wilden we een selectie maken van de digitale foto’s tot nu toe, maar uiteindelijk hebben we ze alleen maar allemaal bekeken, het zijn er nu 1.225.
Op het moment dat het even droog werd was het een uurtje voor vloed, en kwamen er ineens veel vogels. Een goed moment voor de vogeltelling. We hebben een uurtje geteld. En toen kwam hij hoor! Een mysterieus vogeltje dat ons uren heeft beziggehouden. Nog steeds weten we niet wat voor vogeltje het is. In de Richelgroep op Facebook kregen we geen oplossing. Via Twitter kregen we geen oplossing. Er wordt geneigd naar de juveniele bonte strandloper. Maar niemand klinkt echt overtuigd. In feite zijn jullie dus onze laatste hoop. In totaal hebben we er zes gezien, maar allemaal op afstand. Quirijn heeft echt alles geprobeerd, zelfs foto’s maken door de verrekijker. Dat werkte niet. Beter dan deze foto’s hebben we dus niet:
Een andere vogel die ineens kwam opduiken was de rosse grutto. In de zon is ie heel mooi, met een heel felgekleurde buik. En ook twee bontbekplevieren, kleine vogeltjes tussen de andere, maar wel heel opvallend met een soort zwarte blinddoek!
Toen het droog werd duurde het nog best lang voor het weer laagwater was. De wind ging steeds liggen en dan trok hij weer aan. Het was steeds zonnig en dan weer bewolkt. Ik kreeg zin om naar buiten te gaan, maar we moesten nog best lang wachten. Dus gingen we plannen maken. De ervaringsdeskundigen spreken elkaar tegen over het “rondje Richel”. Kan het nu wel of kan het nu niet? We hebben de kaart erbij gepakt.
Klik voor groter!
Het lijkt op de kaart alsof je geen rondje kunt lopen, want je moet door diepe geulen heen als je buiten het kwetsbare gebied wilt blijven. Maar misschien klopt de kaart niet helemaal of staan de bordjes net ergens anders. Het is de moeite waard om het te proberen. We zijn hoe dan ook erg benieuwd hoe het er aan de andere kant van het eiland uit ziet. We bedachten dat we vandaag richting Terschelling om de hoek zouden proberen te komen, morgen of een andere dag richting Vlieland die hoek zouden nemen, en als het allebei zou lukken dan moest een rondje ook mogelijk zijn, voor weer een andere dag. Het totale rondje zal neerkomen op iets meer dan tien kilometer. Stel dat het mogelijk is, dan moet het qua tijd ook kunnen als we op tijd weggaan.
Ons huisje stond allang droog, maar er waren heel veel vogels vlakbij aan ’t foerageren, dus we moesten op ze wachten. Daarna gingen we vol goede moed op pad. Na 600 meter zagen we ze ineens. Aalscholvers. Ik denk honderd stuks, de helft net in het verboden gebied, de helft erbuiten. Routetechnisch gezien was het legaal om tussen de twee groepen door te lopen. We hebben ze geprobeerd van grote afstand weg te kijken. Maar toen de eerste op vloog zijn we toch maar omgedraaid.
Dit was de laatste dag met twee keer laagwater voor ons. De andere dagen valt een van de twee periodes in de nacht. Aalscholvers kunnen toch niet leven van chillen op een zandplaat? Morgen is het om 11:15 laagwater, ik hoop dat ze dan ergens lekker alen zitten te scholven!
P.S. Schraaltje is gewoon teruggekomen om krabbetjes onder het ponton vandaan te eten. We zijn hem met de verrekijker gevolgd met hoogwater, dan slaapt hij midden op het strand van de Richel. Op een gegeven moment zagen we Schraaltje tegelijk voor en achter het ponton, er blijkt een tweede Schraaltje te zijn opgestaan (of neergegaan). Deze Schraaltje moet nog een beetje wennen aan zijn beperking. Hij rent continu achter andere meeuwen aan tot ze ergens neerstrijken en hij daar vijf minuten later lopend aan komt. Hopelijk vergeet hij niet tussendoor iets te eten.
Pierewaaien op de Richel 
Heerlijk verslag weer. Die afvoerbellenblaas gaan we zeker ook proberen. En nog een keer, en nog een keer…….
Verleden jaar is het één keer gelukt aan de andere kant van de Richel te komen, toen waren er nauwelijks vogels. Voor helemaal rondlopen hadden we onvoldoende tijd en de volgende pogingen strandden op rustende en foeragerende vogels.
Hallo,
Dankjewel voor de leuke verslagen. Ik vond ze fijn om te lezen. Ik probeer een paar vraagstukken voor jullie te beantwoorden
Een rondje richel was tot een jaar of 3 geleden langs de borden altijd mogelijk. De borden stonden namelijk ver binnen het gebied zoals het in de kaart is aangegeven zodat een eventuele droogvaller er toch nog een wandeling kon maken. Alleen zijn de broedende vogels (zilver en mantel) de laatste jaren enorm toegenomen (fact 20) , ook lagen er aan de noordzijde langs het geultje erg veel zeehonden, welke daar rusten en zoogden. Wanneer je lopend vanuit het zuidoosten of zuidwesten aankomt zullen ze waarschijnlijk amper opvallen totdat je denkt ” he, wat zwemmen er hier veel zeehonden opeens??? Dat is een logisch effect van wadlopen op groepen zeehonden, je ziet ze zonder gebiedskennis altijd te laat. Dit was de reden dat de borden later zo neergezet werden dat men aan weerszijden naar de noordzijde kon lopen, echter men kon niet het rondje lopen omdat dat teveel effect had op de rustende en zogende gewone zeehonden welke aan de noordzijde in het geultje lagen. Iets zuidelijker kon niet omdat je dan dus door de broedkolonie heenloopt. Het is dus met name aan de noordzijde een kwalijke zaak om binnen de bebording te komen omdat dit het kwetsbaarste gedeelte van de richel is.
Qua aalscholvers het volgende, deze foerageren meestal in de periode rond hoog water. Tijdens de periode rond laagwater staan ze meestal lekker te drogen met de vleugels wijd. Soms, wanneer je van grote afstand kijkt met goed weer, dan lijkt het net of je groepen wadlopers ziet gaan.
Betreffende het vogeltje, ik dacht in eerste instantie aan een bonte strandloper maar dit durf ik natuurlijk niet met zekerheid te stellen. Ik weet niet of jullie nog geluiden hebben gehoord, maar vogelbescherming Nederland heeft op de site vogels met geluiden staan, dit helpt vaak wanneer je het diertje in eerste instantie niet goed kunt plaatsen.
Hopelijk hebben jullie hier iets aan, heb je nog vragen? Stuur dan maar even een maitje (of twitterberichtje).
Vriendelijke groet,
A Dijkstra
Beste meneer Dijkstra,
Bedankt voor de opheldering! Daar is dus de verwarring ontstaan m.b.t. het rondje Richel. De zeehonden lagen deze keer op de bank dichterbij Vlieland (dus ten oosten van de Richel), en lieten zich goed horen. Deze keer konden we ze dus niet missen!
Aan de zuidzijde staat overigens een hele rechte rij palen, maar bij de laatste paal moesten we echt zoeken. Als we naar het noorden keken zagen we er wel eentje, maar op grotere afstand, al bijna aan de overkant. Bij mijn laatste post, https://pierewaaien.wordpress.com/2012/07/14/in-de-zon-kijken/, is op het wandelkaartje te zien dat we op die plek zijn afgeslagen naar het zuiden. We wilden de aalscholvers niet storen. We twijfelden ook of er niet nog meer palen naar het westen hadden moeten zijn.
De vele reacties op het vogeltje hebben ons inderdaad doen besluiten te gaan voor het bonte strandlopertje! Intussen hebben we wel weer verschillende andere apartelingen gezien, misschien juvenielen, maar we hopen toch op andere vogelsoorten natuurlijk!
We houden het in gedachten, als we vragen hebben. Bedankt!